«هره ورځ د طالبانو له لوري له سپکاوي، تحقیر او مدامو ګواښونو سره مخامخ یم»

Sakina
د ښځو د حقونو کارپوهه, پروان
An older woman with her child sits outside her home, looking sideways at the valley.
© Sayed Habib Bidell

«سکینه یم، د پروان ولایت او د ښځو د حقونو فعاله. د طالبانو تر واکمنېدو وروسته هر څه راته سخت شول، ان ساه کښل.

د هغه چا لپاره چې ۱۲ کاله د ښځو چارو ریسه وه او دوه کاله یې د یوه ولایت د ټولنیزو چارو د معاونې په توګه خدمت کړی، ډېره دردوونکې ده چې ان پارک ته د تلو اجازه ونه لري، دا خو لا پرېږده چې وظیفې ته ولاړه شي او خپلې دندې ترسره کړي.

سخت اقتصادي شرایط، د ژوند ستونزې او د لومړنیو اړتیاوو پوره کول راته ډېر سخت شوي او ژوند یې راته ډېر ننګوونکی کړی دی.

ما شاوخوا ۲۰ کاله د ښځو د حقونو، انساني ارزښتونو، د اقتصادي وضعیت د بهترۍ او د تفکر او مهارتونو د رواجولو لپاره او له ښځو سره د تاوتریخوالي په مقابل کې مبارزه کړې ده. خو اوس طالبان موږ ته هېڅ حق او درناوي قایل نه دي. طالبانو موږ له ټولو ټولنیزو ډګرونو شا ته تمبولې یو او موږ د ټولنیز فعالیت او په ټولنه کې د حضور اجازه نه لرو. دې وضعیت پر ما سخته اغېزه کړې او ذهن او روح یې را زخمي کړي دي.

پخوا ښځو ځانګړی ځای او حقونه لرل. موږ په سیاست کې برخه لرله، د پرېکړې حق مو درلود، زده‌کړې مو کولی شوای او په ټولنه کې مو فعاله برخه لرلی شوای.

خو په اوسنیو شرایطو کې د خپلو ټولو لومړنیو حقونو له محرومیت سره د طالبانو له لوري هره ورځ سپکېږو او په مرګ ګواښل کېږو. د دې وضعیت دوام خورا دردوونکی او اندېښمنوونکی دی. زه اوس په سخت ډپرشن اخته یم. زما لپاره ډېره دردوونکې او ځوروونکې ده چې وینم د عمر ۲۰ کاله مې د ښځو د حقونو په مبارزه کې په اوبو لاهو شوی دی. اوس مې ۱۰ کلنه لور ان ښوونځي ته نشي تلی. د داسې تصور چې ښځې کمزورې، د کور بندیوانه او په کور کې د نوکرې په حیث ژوند کولو باندې محکومه ده، ناهیلې کوونکی او ځوروونکی دی.

ډاډه یم چې د داسې پرېکړو له تپل کېدو سره چې ښځې له هر ډول ټولنیز فعالیت څخه منع کوي، د نجونو او ښځو په منځ کې د کم‌عمرو او جبري ودونو او د ځانوژنو شمېر به زیاتېږي. پخوا هغو موسسو چې ما په کې کار کاوه او نورو ادارو د ښځو حقونه او دفاع یې ډېر مهم بلل او په ګډو هڅو د ښځو اکثره ستونزې حل کېدې.

اوس د ښځو لپاره د موسسو د فعالیت له درېدو سره، موږ د اپوټه نتیجې او د ښځو د ځپلو او غلې کولو لپاره د طالبانو د ادارو د فعالیت د ډېرېدو شاهدان یو.

ښځې تر سختې اروايي شکنجې لاندې اوسېږي. زه رښتیا د ناتوانۍ احساس کوم ځکه دا وضعیت نشم منلی او پر دې شرایطو چټکه غلبه نشم کولی. زما او د هېواد د ښځو درد او غم د بیانولو نه دي. ورځ تر بلې لا زیاته ناهیلي، ستوماني او محرومیت احساسوم.»
راتلونکې کیسه
«ما ویرونکې تجربې تېرې کړې، لکه فیزیکي تاوتریخوالی او پرله پسې ګواښونه»
Photo: Sayed Habib Bidell